Skip to main content

Żywność „eko” najlepsza dla malucha?

Niemowlęta i małe dzieci to szczególnie wyjątkowi konsumenci. Sam znak „eko” nie oznacza jednak, że produkt jest odpowiedni dla dziecka. Produkty ekologiczne powinniśmy traktować tak samo jak inne produkty – zawsze sprawdzać ich skład, wartość odżywczą i bezpieczeństwo. Czym zatem charakteryzują się produkty ekologiczne? Czy mogą mieć zastosowanie w diecie najmłodszych?

Żywność ekologiczna – jakie spełnia kryteria?

Coraz częściej można spotkać żywnością ekologiczną na półkach sklepów, czy zawsze poprawnie używamy tego określenia wobec niektórych surowców? Produkty, które włączają się do żywności ekologicznej muszą spełnić określone wymagania w obowiązujących przepisach prawnych dla żywności powszechnego spożycia i dodatkowo muszą spełniać wymagania dla żywności ekologicznej:

  • brak używania nawozów syntetycznych
  • brak GMO, czyli organizmów zmodyfikowanych genetycznie
  • brak napromieniowania
  • ograniczenie stosowania pestycydów, a jeżeli to stosowanie wyłącznie tych, których pochodzenie jest naturalne
  • ograniczenia użycia substancji dodatkowych

Zgodnie z prawem unijnym, od 2012 r. produkty, które spełniają powyższe wymagania i mają certyfikat żywności ekologicznej, są oznaczone logo, na którym widnieje biały liść na zielonym tle.

Czy „eko” żywność to zawsze bezpieczny wybór?

Włączenie żywności ekologicznej do codziennego menu dorosłych jak i pozostałych domowników z pewnością zwiększa naszą świadomość na temat produktów, które kupujemy oraz oznacza, że nie jest dla nas obojętne co jemy i podajemy najbliższym. Pomimo wielu zalet żywności ekologicznej, zwróćmy uwagę na to, że „eko” nie oznacza, że jest to produkt w pełni bezpieczny. Według raportu kontroli jakości i prawidłowości oznaczenia produktów rolnictwa ekologicznego z 2014 roku wynika, że blisko połowa kontrolowanych gospodarstw miała nieprawidłowości. Niektóre z nich charakteryzowały się wyższym stężeniem substancji niepożądanych niż te, które nie są oznakowane jako ekologiczne. Można stwierdzić, że żywność ekologiczna nie zawsze jest bezpieczna – jedynie badania nad jakością produktu może nas upewnić o zawartości tych zanieczyszczeń 1Raport „Bezpieczeństwo żywności a potrzeby żywieniowe niemowląt i małych dzieci” pod red prof. Piotra Sochy, 2015.

Czy wiesz, że:

W żywności ekologicznej nie ma ścisłych ograniczeń ani regulacji prawnych dotyczących zawartości soli czy cukru a normy na zanieczyszczenia są na poziomie takim jak dla żywności ogólnego spożycia

Żywność ekologiczna w diecie najmłodszych

Niemowlęta i małe dzieci to szczególna grupa konsumentów. Moment wprowadzania produktów stałych do diety dziecka to niezwykle istotny moment. Maluchy mają wrażliwy i rozwijający się organizm, więc produkty, które im podajemy powinny być sprawdzone i bezpieczne. W pierwszym roku życia mleko mamy lub mleko modyfikowane stanowi podstawę żywienia, a produkty stałe od 17. a 26. tyg. życia uzupełniają dietę, lecz po pierwszym roku życia występuje tzw. krytyczny okres dla budowania preferencji żywieniowych, które będą przejawiały się w późniejszych latach, dlatego tak istotne jest to co podajemy dziecku w pierwszych latach życia do jedzenia. W tym czasie niektórzy rodzice szczególnie zwracają uwagę na pochodzenie surowców, a niekiedy sami decydują się na uprawy warzyw i owoców we własnym ogródku, nie badając uprzednio gleby.

Czy zatem warzywa i owoce z własnego ogródka gwarantują najlepszą jakość produktu?

Produkcja i uprawa żywności ekologicznej z pewnością ma więcej wymagań do spełnienia niż żywność ogólnego przeznaczenia, ale pamiętajmy, że żywność „eko” nie oznacza, że jest to żywność dopasowana do wieku najmłodszych i ich wrażliwych organizmów. Używanie ekologicznych surowców, starannie dobranych do posiłków dla najmłodszych jest niezwykle cenne. Równie ważne jest też sprawdzenie ich jakości i poziomu zanieczyszczeń na dalszym etapie produkcji2Raport „Bezpieczeństwo żywności a potrzeby żywieniowe niemowląt i małych dzieci” pod red prof. Piotra Sochy, 2015. Produkty użyte do przygotowania żywności dedykowanej najmłodszym z oznaczeniem wieku na opakowaniu a więc na przykład dania w słoiczkach muszą spełniać szereg innych wymagających kryteriów wobec zanieczyszczeń i pozostałości pestycydów niż ta, która jest dopuszczalną normą w żywności dla dorosłych. Wszystkie surowce w diecie dzieci powinny być starannie dobrane, pochodzić z kontrolowanych upraw spełniających określone wymagania i być przebadane pod kątem jakości3Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/WE, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009. Pamiętajmy, że żywność ekologiczna ma w zamyśle przeznaczenie jej dla ogólnej populacji, więc półprodukty czy produkty oznaczone jako ekologiczne niekoniecznie będą pozbawione, metali, azotanów i azotynów, soli, cukru czy niektórych dodatków do żywności, które są niezalecane w diecie dzieci. Podawanie odpowiedniej żywności to inwestycja w zdrowie dziecka, dlatego warto zadbać o bezpieczeństwo żywienia swoich pociech.

Przypisy Rozwiń

  • 1
    Raport „Bezpieczeństwo żywności a potrzeby żywieniowe niemowląt i małych dzieci” pod red prof. Piotra Sochy, 2015
  • 2
    Raport „Bezpieczeństwo żywności a potrzeby żywieniowe niemowląt i małych dzieci” pod red prof. Piotra Sochy, 2015
  • 3
    Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/WE, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009