Żywność dla niemowląt i dzieci do lat 3 określana jest mianem środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego. Dla tego rodzaju żywności przewidziane są specjalne normy jakościowe – często dużo ostrzejsze niż dla żywności powszechnego spożycia. Wszystkie produkty są sprawdzane przez służby sanitarne pod kątem norm, gdy już są obecne na rynku. Nie wszyscy jednak wiedzą, że niektóre kategorie produktów dla małych dzieci jeszcze przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu muszą być zgłoszone do Głównego Inspektora Sanitarnego.
Po otrzymaniu powiadomienia Główny Inspektor Sanitarny może przeprowadzić postępowanie mające na celu wyjaśnienie, czy produkt ze względu na jego skład, właściwości poszczególnych składników oraz przeznaczenie został prawidłowo zakwalifikowany przez producenta, czy wyraźnie różni się od żywności przeznaczonej do powszechnego spożycia oraz czy odpowiada szczególnym potrzebom żywieniowym grupy konsumentów, dla której jest przeznaczony.
Główny Inspektor Sanitarny może też w odniesieniu do produktu zasięgnąć opinii jednostek naukowych, takich jak Instytut Żywności i Żywienia, Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” czy Instytut Matki i Dziecka. Taka procedura jest dodatkowym zabezpieczeniem konsumentów przed produktami o nieprawidłowym składzie czy oznakowaniu.
Żywność, która nie spełnia tych wymagań, nie może nosić nazwy „środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego”, dlatego taki zapis na etykiecie jest szczególną gwarancją jego odpowiedniego przeznaczenia, jakości i bezpieczeństwa.
