Spis treści
We wspomaganiu odporności niemowlęcia czy procesów zachodzących w organizmie kluczowy jest skład mikrobioty jelitowej. Tak określa się tzw. pożyteczne bakterie. Jakie są najważniejsze zadania mikroflory jelitowej?
Dotychczas uważano, że życie wewnątrzmaciczne jest jałowe i dziecko rodzi się z przewodem pokarmowym pozbawionym bakterii. Najnowsze badania pokazują jednak, że środowisko prenatalne nie jest sterylne, co oznacza, że jeszcze w czasie ciąży mikrobiota mamy zasiedla przewód pokarmowy malucha. Kolejnym etapem kolonizacji jelit dziecka jest poród. Przez poród drogami rodnymi dziecko otrzymuje bakterie przewodu pokarmowego i dróg rodnych matki, a przez cesarskie cięcie – jedynie bakterie skóry i bakterie ze środowiska. Pierwsze lata życia to czas intensywnej kolonizacji jelit, przede wszystkim przez bakterie rodzaju Bifidobacterium. W ciągu całego życia mikrobiota jelitowa ulega dynamicznym zmianom, tworząc ostatecznie bardzo złożony mechanizm.
Na skład mikrobioty jelitowej wpływa wiele czynników: środowisko, rodzaj porodu, sposób karmienia niemowlęcia, składniki dostarczane wraz z pożywieniem, a także kontakt z osobami z najbliższego otoczenia dziecka.
Mikrobiota wpływa na kształtowanie się układu odpornościowego. Są dwa miejsca w ciele człowieka, przez które antygeny (białka, które mogą być przyczyną chorób i infekcji) mogą dostać się do organizmu: skóra i błony śluzowe. Skóra stanowi barierę mechaniczną, jednak błony śluzowe, pokrywające m.in. przewód pokarmowy, są nieszczelne. Prawidłowa mikroflora jest kluczowa dla właściwego działania bariery jelitowej, bardzo istotnego elementu układu odpornościowego. To właśnie w przewodzie pokarmowym znajduje się najwięcej komórek układu odpornościowego!
W pierwszych miesiącach życia najlepszym pokarmem, wspierającym zasiedlanie układu pokarmowego przez pożyteczne bakterie, jest mleko mamy.