Spis treści
Dieta dziecka dwuletniego nie różni się znacznie od diety rocznego dziecka. Karmienie piersią powinno trwać tak długo jak będzie to pożądane przez dziecko i matkę. Mleko matki nie traci swoich wartości odżywczych, jednak nie jest już wystarczające dla spełnienia wszystkich potrzeb: niezbędna jest zbilansowana dieta. Nadal powinna być urozmaicona, bogata w różnorodne składniki odżywcze i opierać się na nieprzetworzonych produktach dobrej jakości. Ważne by zwracać uwagę na ilość witaminy D, której małe dzieci potrzebują w przeliczeniu na kilogram masy ciała aż 6 razy więcej niż dorośli oraz wapnia, na który zapotrzebowanie w przeliczeniu na kilogram masy ciała jest 4 razy wyższe1Jarosz M. Normy żywienia dla populacji polskiej – nowelizacja IŻŻ, Warszawa 2017. Zapotrzebowanie na żelazo u dzieci w wieku 1-3 jest także o wiele wyższe niż zapotrzebowanie na 1 kg masy ciała osoby dorosłej, nadal trzeba szczególnie dbać o jego odpowiednie ilości w diecie, gdyż jest to kluczowy składnik dla rozwoju umiejętności poznawczych2Jauregi-Lobera I., Iron deficiency and cognitive functions, Neuropsychatr Dis Treat. 2014, 10, 2087-2095.
Jadłospis dla 2 latka powinien być urozmaicony i dobrze zbilansowany by pomagać w nauce chodzenia, rozwijać nowe umiejętności i wspierać odporność.
Różnica między żywieniem dwulatka a młodszego dziecka polega przede wszystkim na konsystencji w organizowaniu posiłków i ich ilości. Dziecko dwuletnie bardzo dobrze radzi sobie z produktami w postaci stałej3Szajewska H. i wsp., Zasady żywienia zdrowych niemowląt. Zalecenia PTGHiŻD. Pediatria, 2014, 11.3 321-338. Jadłospis dla dwulatka może więc zawierać żywność o rozmaitej fakturze i strukturze. Pierwsze kilka lat życia to okres największego ryzyka zachłyśnięcia się pokarmem, ze względu na niekompletne jeszcze uzębienie, niepełną umiejętność żucia – dzieci potrafią odgryźć kawałek pokarmu siekaczami, ale funkcja skutecznego miażdżenia i żucia dojrzewa nawet dłużej niż do 4 r. ż.4Szajewska H., Horvath A., Żywienie i leczenie żywieniowe dzieci i młodzieży, Medycyna Praktyczna, Kraków, 2017 . Aby zminimalizować ryzyko zachłyśnięcia, produkty takie jak orzechy czy winogrona można z początku rozdrabniać na mniejsze kawałki.
Kolejną ważną rzeczą jest to, że dzieci młodsze w drugim roku życia niekiedy wymagają większej liczby mniejszych objętościowo posiłków5. Poradnik żywienia dziecka w wieku od 1. do 3. roku życia, Instytut Matki i Dziecka, Warszawa 2013. Junior może częściej odmawiać zjedzenia posiłku do końca. Nie należy zmuszać dziecka do jedzenia, gdyż kształtuje to nieprawidłowe nawyki żywieniowe6Poradnik żywienia dziecka w wieku od 1. do 3. roku życia, Instytut Matki i Dziecka, Warszawa 2013. Karmienie dziecka powinno opierać się o zasadę, którą warto zapamiętać: rodzice decydują, co dziecko zje, natomiast dziecko decyduje – ile zje7Szajewska H. i wsp., Zasady żywienia zdrowych niemowląt. Zalecenia PTGHiŻD. Pediatria, 2014, 11.3 321-338.
Można łatwo zauważyć, że dwulatek jest teraz bardziej samodzielny i ciekawy świata. To doskonała okazja do rozpoczęcia wspólnego przyrządzania posiłków. Przygotowane z rodzicami posiłki będą przez malucha chętniej zjadane i zaspokoją jego potrzebę samodzielności. Z chwilą, gdy dzieci osiągną już odpowiedni poziom rozwoju, rodzice powinni włączać je we wspólne przygotowywanie posiłków i robienie zakupów. Te aktywności to dobra okazja do stopniowego wprowadzania koncepcji „wiem co jem”!
Dwulatek bardzo często odmawia jedzenia produktów, które kiedyś lubił. Wynika to z potrzeby zaznaczenia swojej odrębności. Warto pozwalać dziecku decydować, co chce jeść, proponując mu do wyboru dwa pełnowartościowe dania. W 2. r.ż. u dzieci często rozwija się niechęć do poznawania nowych pokarmów, może ona wystąpić pomimo prawidłowego rozszerzania diety we wcześniejszych etapach rozwoju8Mika M., Matuszczyk P., Kształtowanie prawidłowych nawyków żywieniowych u niemowląt i małych dzieci, Standardy Medyczne Pediatria, 2017, T. 14, 733-738. Sposób na odrzucanie produktów, które dotychczas były przez nie akceptowane jak i sposób na niechęć do nowości jest taki sam: wielokrotna ekspozycja na nowy/nieakceptowany produkt9Mika M., Matuszczyk P., Kształtowanie prawidłowych nawyków żywieniowych u niemowląt i małych dzieci, Standardy Medyczne Pediatria, 2017, T. 14, 733-738! Polecamy sprawdzić, co robić, gdy dziecko odmawia wielu produktów.
Ważną rzeczą jest włączanie dziecka do wspólnych, rodzinnych posiłków. Będzie zadowolone, że może jeść samodzielnie, tak jak to robią dorośli. To także czas, aby koniecznie zrezygnować z podawania płynów w butelce ze smoczkiem10Poradnik żywienia dziecka w wieku od 1. do 3. roku życia, Instytut Matki i Dziecka, Warszawa 2013. Dziecko, które pije z otwartego kubka ćwiczy jednocześnie aparat mowy.
W ułożeniu jadłospisu dziecka pomogą również informacje w artykule Rozszerzanie diety w 1. roku życia dziecka. Zdrowy jadłospis dla dzieci powinien być oparty o modelowy talerzyk żywieniowy. Dbaj, by Twoje dziecko miało urozmaicony jadłospis każdego dnia.
Zobacz, jak może wyglądać jadłospis dla dwulatka