Podawanie informacji o wartości odżywczej produktu na etykiecie nie jest w tym momencie obowiązkowe (wyjątkiem są środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego). Podawanie tej informacji na opakowaniach wszystkich produktów spożywczych stanie się obowiązkowe od grudnia 2016 r. Jednak już teraz wielu producentów żywności wprowadza takie oznakowanie. Dobrze, że tak się dzieje, gdyż wartość odżywcza to niezwykle istotna informacja, która może nas zachęcić lub zniechęcić do zakupu danego produktu.
Producent może wybrać, czy będzie znakował produkty tylko podstawową informacją o wartości energetycznej, zawartości białka, węglowodanów i tłuszczu, czy też poda dodatkowe informacje dotyczące ilości cukrów, kwasów tłuszczowych, błonnika, witamin, sodu oraz innych składników mineralnych. Można powiedzieć, że im więcej informacji w tabeli wartości odżywczych, tym bardziej producent jest dumny z profilu żywieniowego swojego produktu i chce się nim „pochwalić”.
Czasem dla nas jako klientów zaskoczeniem może być pozycja cukry czy sód na etykiecie, skoro ani cukier, ani sól nie zostały wymienione w wykazie składników. Dzieje się tak dlatego, że pozycja cukry w tabeli wartości odżywczej obejmuje nie tylko dodany cukier, ale też cukry występujące naturalnie w owocach czy mleku. Również dodatek syropu glukozowego bądź hydroliza zbóż podnosi zawartość cukrów w produkcie. Z kolei inne składniki są naturalnym źródłem sodu. Dlatego też deserek mleczny, mimo że nie dodano do niego soli, będzie zawierał sód.
Informacja o wartości odżywczej w produktach spożywczych dla dzieci jest szczególnie ważna. Dzięki niej możesz śledzić, ile poszczególnych składników odżywczych podajesz maluchowi. Możesz też samodzielnie porównywać produkty różnych producentów.
Warto uważnie studiować etykiety i wybierać dla swojego dziecka produkty o jak najlepszym profilu odżywczym – niskiej zawartości soli (sodu), cukru i nasyconych kwasów tłuszczowych oraz wysokiej zawartości błonnika.
Informacja o wartości odżywczej podawana jest w odniesieniu do 100 ml lub 100 g produktu w formie, w jakiej jest sprzedawany. W przypadku produktów, dla których podana jest instrukcja przygotowania – może odnosić się do produktu po przygotowaniu. Dodatkowo producent może przedstawić taką informację w odniesieniu do porcji produktu – jednej kromki chleba czy małego opakowania jogurtu.
